باز هم فصل امتحانات... باز هم صف هاي طولاني براي کپي کردن جزوه هاي بچه زرنگهاي کلاس.. جزوه هايي که ناقصن چون خيلي از روزا حضور در کلاس فداي يک ساعت خواب بيشتر يا سينما رفتن و... شده. باز هم استرس امتحان... و روياها و ايده هاي نابي که فقط موقعي که مجبوري درس بخوني يک دفعه توي ذهن جرقه ميزنن...
سوال اينه که تحصيل واقعا انقدر مهم هست که يک سوم يا بيشتر از عمرتو پاش بذاري؟
جوابي که من براش پيدا کردم يک نه قاطع هست. به نظرم آدمها اين روزا براي فرار از خيلي چيزاي ديگه درس ميخونن. اگه از اون چيزا نترسي و بري به استقبالشون، ارزش تحصيل برات کم و کمتر ميشه.
راستي اين چيزا که پايين پستها از اين به بعد اضافه ميکنم موسيقي که در زمان نوشتن دارم گوش ميدم، فيلمي که اون روز ديدم يا کتابي که تازگي خوندنش تموم شده... از يک وبلاگ به زبون پرتغالي تقليد کردم که يک بار بطور اتفاقي ديدمش.
ايده ي خوبيه... هم يک نوع «معرفي و توصيه» به خوانندگان ميتونه باشه، هم ميشه فهميد که اون نوشته تا حدي تحت تاثير اون موسيقي/فيلم/کتاب قرار گرفته يا نه... هم بعدا خود آدم که مرور کنه براش ممکنه جالب باشه.
فراهم کنندگان سرويس هاي وبلاگي هم ميتونن اين قابليتو به صورت built-in قرار بدن تو سيستم هاشون.
Now Listening to: Ennio Morricone - Theme From "A Fistful of Dollars"
Recently Watched: Team America: World Police
Recently Read: Christopher Frank - Mortelle (ميرا)
|