Saturday, August 12, 2006 1:57 PM
من نمي فهمم:
۱- چرا توي جنگها همش از کشته شده هاي غيرنظامي (civilian) گفته ميشه. انگار که نظامي ها آدم نيستن. اون بيچاره ها هم دلشون نميخواد برن بجنگن مخصوصا اگر يک تعداد سرباز وظيفه بدبخت باشن. اونا هم خانواده دارن و کسايي که دوستشون دارن و منتظرشون هستن.
۲- چرا مرگ بچه ها انقدر فاجعه جلوه داده ميشه؟ به نظر من مرگ جوانها‌ (آدمهاي بين ۲۰ تا ۴۰ سال) مهمتر هست چون سرمايه بيشتري روشون صرف شده تا به اين سن برسن و تازه بازدهي اقتصادي شون شروع شده. در ضمن بچه ها معمولا آرزو هاي زياد دور و درازي ندارن ولي اونايي که سنشون از ۲۰ گذشته يک برنامه هايي حتما براي زندگيشون دارن و مردنشون خيلي زور داره.
Permalink   

لینکها:
صفحه اول وبلاگ    بالاترین

لینکدونی:

وبلاگها:

جدیدترین پستها:
فضای این عکس با فضای اتاق من مو نمیزنه!     خيلي متنفرم وقتي بمب ميندازن!     i am a demented perfectionist, and it's killing me.     اول يک خبر مهم بدم: امشب (يا در واقع ديشب) مادر نر...     برف همه جا را پوشانده بود. دختر از پنجره بزرگ اتاق...     some alien study!     سريال «مرده مثل من» براي من بسيار دوست داشتني هست....     Tehran fashion show     ترک ۱۸ آلبوم «آلوده» اوهام اولش با يک آهنگ دامبولي...     End of an act    

آرشیو:
May 2005     June 2005     July 2005     August 2005     November 2005     February 2006     March 2006     April 2006     May 2006     June 2006     July 2006     August 2006     September 2006     October 2006     November 2006     December 2006     January 2007     February 2007     March 2007     April 2007     May 2007     June 2007     July 2007     August 2007     September 2007     October 2007     January 2008     February 2008     March 2008     April 2008     July 2008     August 2008     September 2008     October 2008     November 2008     January 2009     April 2009     May 2009     June 2009     November 2009     February 2010     October 2010     May 2012     July 2012     Current Posts