Monday, April 02, 2007 10:05 AM
|
دیروز ۲ تا فیلم قشنگ دیدم که هر دو سال ۲۰۰۰ ساخته شده اند.
یکیش Things You Can Tell Just by Looking at Her که کارگردانش رودریگو گارسیا (پسر گابریل گارسیا مارکز) هست. چند داستان جدا از هم (البته کمی مرتبط) از زندگی زنان، عشقها و تنهایی هاشون. از جمله داستان: یک زن که رییس بانک هست و در روابطش بی قید هست. با یک زن کولی آشنا میشه و اون سعی میکنه مفهوم عشق واقعی رو بهش یاد بده. یک زوج لزبین جوان که یکیشون به شدت مریض و در حال مرگ است. یم زن میانسال که با پسر نوجوانش زندگی میکند و به صورت اتفاقی با یک مرد کوتوله آشنا میشه... یک دختر نابینا (کامرون دیاز) که علیرغم زیباییش نمیتونه رابطه ای را برای بلندمدت ادامه بده.
و فیلم دیگر: شکلات. این فیلم در ایران تقریبا معروف هست ولی من تا حالا ندیده بودم. وین (ژولیت بینوش) و دخترش وارد یک دهکده با مردمی مذهبی و narrow-minded میشن و یک مغازه شکلات فروشی شیک باز میکنه. با اتفاقاتی که میفته در نهایت باعث میشه جو خشک و مذهبی اونجا شکسته بشه و مردم از زندگیشون لذت ببرن. خیلی قشنگ بود. و جامعهشون چقدر شبیه ایران ما بود. و ای کاش مثل این فیلم انقدر راحت میشد این تعصبها و خشکه مقدسی ها رو از بین برد.
|
Permalink ▫
|
|
|